Hoe maken we het leven in Squamish gemakkelijker?

Je moet in Squamish $ 25,13 per uur verdienen om als jong gezin te overleven.

Het leefloon, oftewel het uurloon dat beide werkende ouders met twee jonge kinderen moeten verdienen om in hun basisbehoeften te voorzien, werd berekend door de lokale liefdadigheidsinstelling Squamish Community Foundation in samenwerking met het Canadian Centre for Policy Alternatives en Living Wage for Families BC.

De stichting merkt op dat de basisuitgaven onder huur, kinderopvang, voedsel en vervoer vallen, nadat overheidsbelastingen, kredieten, aftrekposten en subsidies zijn meegerekend.

Schuldaflossing of sparen vallen hier niet onder.

Met andere woorden, het Living Wage Update-rapport van 2023 laat zien dat een gezin van vier in Squamish een bruto gezinsinkomen van $ 91.000 moet verdienen.

Uit het rapport blijkt dat alleen al de huisvesting ongeveer $ 2.600 per maand van het budget van een gezin opeist, terwijl eten ongeveer $ 1.300 per maand kost.

Met dit rapport uit 2023 rondt de stichting dit onderzoek voor het eerst af.

“Het leefbaar loon is een krachtig instrument dat communiceert hoeveel werknemers moeten verdienen om een ​​bevredigend leven te leiden”, aldus Karen Clarke, directeur van de Squamish Community Foundation, in een persbericht.

“Door een leefbaar loon te promoten, pleit de Squamish Community Foundation voor economische rechtvaardigheid. Ons doel is om te benadrukken wat onze gemeenschapsleden nodig hebben om hun ambities na te streven zonder zich zorgen te maken over financiële instabiliteit.”

De stichting wil daarnaast de gemeente en het bedrijfsleven stimuleren om gecertificeerde werkgevers te worden die een leefbaar loon bieden.

Sḵwx̱wú7mesh Úxwumixw (Squamish Nation) is sinds juli 2020 een dergelijke werkgever.

“Doordat we een werkgever zijn die een leefbaar loon betaalt, laten we zien dat we onze werknemers waarderen. We zorgen ervoor dat ze genoeg verdienen om voor hun gezin te zorgen en een sterke en gezonde gemeenschap in de Squamish Nation op te bouwen”, aldus K’ana Deborah Baker, raadslid bij de Nation, in het persbericht.

“Wij moedigen alle andere werkgevers in de gemeenschap ten zeerste aan om zich bij ons aan te sluiten en een werkgever te worden die een leefbaar loon biedt.”

‘Betaalbaarheidscrisis’

Anne MacKenzie, directeur van de Kamer van Koophandel van Squamish, vertelde The Squamish Chief dat de Kamer niet bijhoudt welke van haar leden werkgevers zijn die een leefbaar loon betalen, maar dat ze blij was met de statistieken ervan.

“Het is geweldig om voor het eerst cijfers te zien die specifiek zijn voor Squamish,” zei ze. “Als je kijkt naar hoe ze het leefloon hebben berekend, zie je dat de drie grootste uitgaven op de lijst huisvesting, voedsel en kinderopvang zijn. Wat dit mij vertelt, is dat we echt een betaalbaarheidscrisis hebben.”

MacKenzie stelde dat het probleem op de verkeerde manier wordt aangepakt door de verantwoordelijkheid voor het dichten van die kloof bij kleine ondernemers te leggen.

“Druk zetten op bedrijfseigenaren die misschien al met een kleine winstmarge werken, of met kortere uren omdat ze geen personeel kunnen vinden, is geen haalbare oplossing. Het kan de onderneming destabiliseren, wat betekent dat mensen hun baan verliezen en iedereen weer terug is bij af”, zei ze.

“Ons doel is om een ​​groeiende en veerkrachtige zakenwereld te blijven ondersteunen, en ik denk dat we dit specifieke probleem beter kunnen oplossen door de kwesties van betaalbaar wonen aan te pakken. Onze Business Advocacy Committee komt regelmatig bijeen om de uitdagingen van het huidige zakenklimaat te onderzoeken en echt te kijken waar we een tastbare impact kunnen hebben op het vergroten van het bewustzijn en het zoeken naar oplossingen.”

‘De waarde van het leefloon overschreden’

Het district Squamish vertelde The Squamish Chief dat haar werknemers worden gecompenseerd op manieren die verder gaan dan het uurloon dat hen wordt geboden.

“Een leefbaar loon heeft betrekking op de waarde van een basissalaris in dollars; echter, veel werkgevers, zoals het District of Squamish, compenseren werknemers ook via door de werkgever betaalde voordelen, wat helpt om de kosten voor levensonderhoud in het algemeen te verlagen”, aldus Rachel Boguski, woordvoerder van het District, in een e-mailverklaring.

Ze voegde eraan toe dat de lonen die aan werknemers van het District worden betaald, bestaan ​​uit een uitgebreid pakket aan secundaire arbeidsvoorwaarden of een percentage van het salaris ter vervanging van secundaire arbeidsvoorwaarden bovenop het basissalaris.

“Bij de laatste beoordeling van het compensatiepakket van het district overschreden alle categorieën van de totale compensatie de waarde van het leefloon voor Squamish”, zei ze.

Boguski merkte op dat de gemeente niet de bevoegdheid heeft om de invoering van een leefbaar loon door lokale werkgevers af te dwingen.

“We kunnen deze informatie verstrekken zodat werkgevers in Squamish inzicht krijgen in het aanbevolen leefloon, zodat degenen die hun bedrijf naar Squamish brengen, rekening kunnen houden met het leefloon en zodat talent dat naar Squamish verhuist een duidelijker beeld krijgt van het loon dat ze waarschijnlijk moeten nastreven om lokaal te kunnen wonen en werken.”

Wat de MLA-kandidaten van Sea to Sky zeggen

Jen Ford, NDP

Toen haar werd gevraagd wat ze zou doen om het leven in Sea to Sky betaalbaarder te maken, zei Jen Ford, die namens de BC NDP meedoet aan de verkiezingen voor West Vancouver-Sea to Sky in het parlement, dat haar partij de onderliggende oorzaken van de huidige crisis in de kosten van levensonderhoud wil aanpakken.

“Het zijn zware tijden en mensen en bedrijven worden geconfronteerd met wereldwijde uitdagingen zoals inflatie. Daarom heeft de BC NDP actie ondernomen om de grondoorzaken van de kosten van levensonderhoudcrisis aan te pakken en geld in uw zak te steken: de kosten van kinderopvang halveren, MSP-premies afschaffen, vaardigheidstrainingen ondersteunen zodat mensen een goede baan kunnen krijgen, ICBC-tarieven met $ 500 per jaar verlagen, de BC Family Benefit verhogen en helpen met voorgeschreven medicijnen”, zei ze in een e-mailverklaring.

“Het (leefbaar loon) rapport laat zien dat veel mensen in Squamish de regio verlaten vanwege de hoge kosten van huisvesting. Recente veranderingen in de huisvestingswetgeving zijn een manier om dit aan te pakken: het implementeren van een toonaangevende reeks hervormingen die speculanten aanpakt en strenge nieuwe beperkingen op kortetermijnverhuur met zich meebrengt. Onze acties treden nu in werking en zullen leiden tot de bouw van meer rijtjeshuizen, duplexen en woningen in de buurt van het openbaar vervoer, waardoor er in heel Brits-Columbia 300.000 woningen worden gebouwd die mensen uit de middenklasse zich kunnen veroorloven.”

Ford voegde toe dat ze weet dat er nog meer moet gebeuren.

Wat betreft de manier waarop haar partij kleine bedrijven steunt, zodat zij een leefbaar loon kunnen bieden, wees Ford op de positieve positie van British Columbia.
“Er is nog veel meer te doen op dit gebied, maar we zijn een economische leider in Canada, met de hoogste lonen in het land. We hebben ook het hoogste minimumloon van alle provincies in het land,” zei ze.

Ze voegde toe dat het rapport ook aantoont dat 70% van de werkgevers in Squamish moeite heeft om werknemers aan te trekken en te behouden. Ford zei dat de NDP actie heeft ondernomen om de zaken makkelijker te maken, zodat deze bedrijven rond kunnen komen.

Ze noemde: 90% van de bedrijven volledig vrijstellen van de werkgeversbelasting op de gezondheidszorg; lage elektriciteitstarieven invoeren en kleine en middelgrote bedrijven besparingen opleveren; de belasting voor kleine bedrijven 25% lager houden dan toen de BC United Party aan de macht was; meer vaardigheidstrainingen invoeren en meer beschikbare, goedkopere kinderopvang bieden.

Jeremy Valeriote, BC Groene Partij

Jeremy Valeriote, kandidaat van de British Columbia Green Party voor West Vancouver-Sea to Sky, vertelde The Squamish Chief dat hij het minimumloon van Squamish steunt.

“Als BC Green MLA zou ik aandringen op maatregelen om de kosten van huisvesting, kinderopvang, transport en voedsel te verlagen, terwijl ik erken dat de toenemende onbetaalbaarheid een symptoom is van problemen die te lang zijn genegeerd”, zei hij.

“Om de oorzaken aan te pakken moeten we 40 jaar aan verkeerd huisvestingsbeleid aanpakken en op grote schaal niet-commerciële woningen bouwen; we moeten keuzes bieden in hoe we ons verplaatsen, zodat niet iedereen hoeft te rijden (of gereden hoeft te worden); en we moeten klimaatverandering serieus aanpakken, waardoor het in Brits-Columbia moeilijker wordt om te boeren, waardoor producten duurder worden en onze voedselzekerheid wordt ondermijnd.”

Valeriote zei over het openbaar vervoer dat de Groenen oproepen tot uitbreiding van zowel het lokale openbaar vervoersysteem van Squamish als de “langverwachte” implementatie van regionaal openbaar vervoer van Pemberton naar Vancouver.

“Ik heb vier jaar campagne gevoerd voor dit onderwerp, samen met alle lokale overheden en First Nations in onze kieskring. Helaas waren noch de NDP noch de (BC United Party) vóór hen bereid om de benodigde investering te doen. Levensvatbare openbaarvervoersdiensten zijn essentieel voor gezinnen die moeite hebben om meerdere auto’s te betalen en betaalbare opties nodig hebben,” zei hij.

Voor huurders merkte hij op dat de partij heeft opgeroepen om de inkomensgrens voor huursubsidie ​​in British Columbia te verhogen van $ 40.000 naar $ 70.000 en om de toelatingscriteria voor senioren voor het Shelter Aid for Elderly Renters-programma uit te breiden.

“Wij zijn ook de enige partij die leegstandscontrole voorstelt, waardoor huurstijgingen aan het pand worden gekoppeld in plaats van aan de huurder. Dat betekent dat de ‘boete voor recente verhuizingen’ wordt afgeschaft en dat de prikkel voor verhuurders om te ontruimen om de huur te verhogen, verdwijnt”, aldus hij.

Valeriote zei dat de link tussen klimaatverandering en de economie betekent dat we “nu investeren in de nieuwe groene economie—zoals veel andere landen doen—en helpen het leven in de toekomst betaalbaarder te maken. Anders zal de recente inflatiecrisis een eitje lijken,” zei hij.

Valeriote nam ook kritiek op de initiatieven van de BC NDP op het gebied van kinderopvang. Hij zei dat deze “goed bleken te zijn in de aankondigingen, maar verschrikkelijk in de uitvoering.”

“Er zijn niet genoeg $10/dagplekken of personeel om de centra te runnen, en sommigen die het eerder aanboden zijn gestopt vanwege de bureaucratie. We zouden het veel beter kunnen doen door prioriteit te geven aan partnerschappen met openbare scholen, non-profitorganisaties in de gemeenschap en First Nations,” zei hij.

Op de vraag hoe de partij kleine bedrijven in de stad zou helpen, zodat zij zich een leefbaar loon kunnen veroorloven, zei Valeriote dat de regering van British Columbia “lokale ondernemers zou moeten steunen in plaats van multinationals die lobbyen voor grote subsidies en winsten naar het buitenland zonder de op de lange termijn duurzame banen te leveren die ze beloven.”

Yuri Fulmer, Conservatieve Partij van Brits-Columbia

Gevraagd naar dit onderwerp zei de meest recente kandidaat in de verkiezingsrace, Yuri Fulmer van de Conservatieve Partij van Brits-Columbia, dat een van zijn favoriete citaten is: “Wat gemeten wordt, wordt gedaan.”

“Een leefbaar loon betekent dat we nu een maatstaf hebben. We kunnen hiermee aan de slag. We moeten die cijfers recht in de ogen kijken en uitzoeken hoe iedereen die hier woont minstens dat bedrag verdient en de kloof zo snel mogelijk dichten,” zei hij.

Fulmer zei in zijn e-mailverklaring dat hij met meer dan 2.000 werknemers in heel Brits-Columbia samenwerkt en dat hij van elke gemeenschap hetzelfde verhaal hoort.

“British Columbia is de duurste plek ter wereld om te wonen”, zei hij. Hij voegde eraan toe dat de British Columbia Business Council meldt dat 36% van de inwoners van British Columbia serieus overweegt om de provincie te verlaten en dat de helft van de jongeren verwacht ergens anders een gezin te stichten.

“Dit is hoe een echte crisis eruitziet. Voor mij gaat het om welvaart voor iedereen. De oplossing zit niet in kleine maatregelen; het gaat om het creëren van goedbetaalde banen voor hardwerkende inwoners van British Columbia. Een conservatieve regering zal kleine bedrijven steunen bij het creëren van goede banen die ten goede komen aan gemeenschappen en het milieu. Wanneer we kleine bedrijven helpen, die de ruggengraat vormen van de economie van British Columbia, groeit de economie en creëren we duurzame, gezonde gemeenschappen,” zei hij.

Fulmer zei dat het minimumloon bedoeld was als tijdelijke oplossing.

“Het is gemaakt om de meest kwetsbare werknemers te beschermen, de nieuwkomers op de arbeidsmarkt en de nieuwe Canadezen. Het was niet bedoeld als loon voor een groot aantal fulltime werknemers. Maar omdat kleine bedrijven niet floreren, is het minimumloon gewoon dat geworden. Dat is fout,” zei hij.

“Mensen in Squamish en Whistler staan ​​in de rij bij de voedselbank nadat ze hun werk hebben gedaan

fulltime banen,” voegde hij toe. “Dat is niet oké. Deze week vertelde een kleine ondernemer in de Sea to Sky-corridor me hoe haar personeel een appartement met twee slaapkamers, één badkamer en een fornuis dat het niet doet, deelt met 13 mensen. Dit is wat er is toegestaan ​​onder de NDP. Dit is niet het British Columbia waarin ik mijn kinderen wil laten opgroeien.”

De volgende provinciale algemene verkiezingen in British Columbia staan ​​gepland voor 19 oktober 2024.